Door de afkondiging van een (minstens) vijfarige communautaire stilstand bij de federale regeringsvorming ontstond er als het ware een grote, onmetelijk diepe communautaire vergeetput. Of nog aanschouwelijker: een gigantische galactische communautaire leegte zonder voorgaande. Allemaal om België mee overeind te houden. Barbara Pas nam zich voor om het smeulende communautaire vuur telkens weer aan te wakkeren om de mensen te doen inzien dat Vlamingen blijvend onrecht zullen ervaren zolang zij meedraaien in het Belgisch constitutioneel systeem. Zij tracht daarbij de N-VA in verlegenheid te brengen door de communautaire tegenstellingen binnen de regering op te poken. “Dat is wat Barbara Pas van Vlaams Belang tot nu toe met veel ijver deed. Maar zij wordt doodgezwegen in de media.” (Professor Bart Maddens in De Standaard van 23 september 2016) Dit boek is dan ook een bijdrage tot het omzeilen van het mediacordon.

De communautaire leegte is een ‘Wetstraatkroniek’ die loopt van 11 oktober 2014 – het aantreden van de federale regering Michel/Dewever – tot 11 oktober 2016. In deze kroniek beschrijft Barbara Pas hoe het Vlaams Belang de afgelopen twee jaar - als enige in het federale parlement - de vinger op de communautaire wonde legde. Ze zet de visie van haar partij op Vlaamse staatsvorming in de verf en illustreert aan de hand van een oplijsting van haar talrijke parlementaire initiatieven de tekortkomingen van de participatiestrategie, het gebrek aan federale loyauteit aan Franstalige zijde, de onwil om de machtsposities in de regering te gebruiken om Vlaams onrecht recht te zetten waar het kan en de nefaste gevolgen van het warrige confederalismeverhaal voor het oprechte streven naar onafhankelijkheid.