Maar al te vaak zet de moderne maatschappij zichzelf op de helling door de historische relativiteit te loochenen van haar eigen principes. Het hedendaagse Westen stelt zich de geschiedenis graag voor als een voortdurende rechtzetting van oude dwalingen, en wist op weg naar de toekomst overmoedig de eigen voetstappen uit. Dit zorgt ervoor dat de dwalende massa de modieuze opvattingen van het moment voor absolute waarheden neemt, die daarbij verworden tot de enige criteria voor alle vormen van sociale omgang en beleid. Deze hybris, die de voornaamste drijfveer is van invloedrijke ideologieën, veroorzaakte problemen waar onze samenleving de afgelopen twee eeuwen sterk onder te lijden heeft gehad. Wij geloven dat een maatschappij ontwricht kan raken door een overdreven vertrouwen in haar eigen maakbaarheid, en verkiezen hierboven aandacht voor traditie. De culturele tradities die de geschiedenis van onze beschaving uitmaken werden verankerd in sociale instituties, en vormen een achtergrond voor onze meningen en keuzes, die in feite slechts in geringe mate afhangen van persoonlijk inzicht en vernieuwing. Ons duurzaam gedachtengoed is zeer divers, maar haar vertegenwoordigers delen de overtuiging dat deze traditie onze eerste toetssteen moet blijven voor politieke en sociale verandering.
Dit betekent uiteraard niet dat de maatschappij moet verstarren, noch dat doorheen de geschiedenis ontkrachte ideeën opnieuw zouden worden ingevoerd. Eerder dan een nostalgische cultus van het verleden hoort de traditie een betrouwbare gids te zijn om het heden beter te begrijpen. De keuzes die we maken zijn ten minste contingent met onze situatie in tijd en ruimte. Of we ons neerleggen bij de stand van zaken, of er proberen tegen in te gaan, maakt weinig verschil: onze handelingen werden steeds mogelijk gemaakt door wat eraan voorafging. We verliezen onze zin voor proportie als we dit vergeten, soms met ernstige gevolgen. Het kan ons bescheidenheid bijbrengen, en ons langer laten stilstaan bij de validiteit van onze argumenten. Het is een maatschappelijk streven naar continuïteit met mogelijke toepassingen in ethiek, sociale organisatie, en ecologie.
Het abrupt en gedwongen doorvoeren van sociaal-politieke verandering kan resulteren in interne conflicten die de sociale cohesie bedreigen. In tegenstelling tot populaire “progressieve” leerstellingen kan de samenleving in werkelijkheid nooit zomaar worden heruitgevonden, en verscheidene moderne kwalen werden veroorzaakt door dergelijke foute beoordelingen. Een verassend aantal intellectuelen beseft dit en biedt een alternatieve mening aan, maar heeft het moeilijk om gehoor te vinden. Het is van het grootste belang dat we inzichten onder de aandacht brengen die maatschappelijke uitdagingen voorstellen in hun eigenlijke historische ontwikkeling, en die dogmatisch-progressieve versies herbekijken met meer grondigheid dan nu mag verwacht worden van de media en academische curricula.