Al voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 was Hanna Reitsch (1912-1979) in Duitsland en ook daarbuiten als piloot een beroemdheid. Het kleine tengere vrouwtje was een opvallende verschijning in wat toen en nog lang daarna een typisch mannenbastion was, namelijk de wereld van piloten.

Als testpiloot was ze een natuurtalent en legde ze zich toe op zweefvliegtuigen. Verschillende records stonden op haar naam. Zo was ze de eerste vrouwelijke piloot die met een zweefvliegtuig de Alpen overstak. Maar ook als testpiloot in dienst van de Luftwaffe onderscheidde ze zich. Als piloot oefende Hanna Reitsch met diverse types van de duikbommenwerper Stuka. Ook werd ze één van de eerste testpiloten van de Focke-Wulf FW 61 helikopter. Het waren trouwens de Duitsers die als eersten erin slaagden met een helikopter te vliegen.

Door haar vakkennis en bekwaamheid werd ze de mascotte van de Luftwaffe, en één van de meest beroemde testvliegers uit haar tijd. Hitler en Göring waardeerden haar uitermate. Hoewel geen partijlid had Reitsch een grote bewondering voor de Führer. Tijdens de oorlog vloog ze onder meer met een raketvliegtuig, een Messerschmitt Me 163 Komet, en met bemande versies van de V-1. Haar meest opmerkelijke vlucht was in april 1945, toen ze met een klein verkenningsvliegtuig naar het omsingelde Berlijn vloog en er landde. Na de oorlog schreef Hanna Reitsch enkele autobiografische boeken.

In zijn boek beschrijft luchtvaartexpert Peter Steeman het fascinerende leven van deze opmerkelijke vrouw. Een eigenlijke biografie werd het niet (zo ontbreekt bijvoorbeeld haar geboortedatum); eerder is het een verhandeling over haar avontuurlijke leven als testpiloot met heel wat bijkomende technische uitleg. Vooral geïnteresseerden in de geschiedenis van de Duitse luchtmacht zullen dit boek geboeid lezen. Zonder inhoudstafel en register.