De kranten staan vol van het debat over de relevantie van literatuur. Hoe laten schrijvers ons de wereld zien? Wat is hun taak? En nemen ze die wel serieus? Op een heerlijk eigenzinnige manier gaat Theodore Dalrymple in op het werk van schrijvers als Dostojevski, Burgess, Kerouac en vele anderen. In brede kringen bewonderde grootheden als Tolstoj en Pinter krijgen er stevig van langs. Anderen, zoals Tsjechov en Ionesco, zwaait hij weer lof toe. Dalrymple beschouwt schrijvers als seismografen van maatschappelijke ontwikkelingen en spreekt hen aan op hun verantwoordelijkheid. En het wordt allemaal zo geestig en zo provocatief verwoord dat je hun boeken hierna nooit meer op dezelfde manier zult lezen.
Met een inleiding door Jabik Veenbaas.