George Bernard Shaw - Edgar Snow - Jean-Paul Sartre - Simone de Beauvoir - Gabriel Garcia Marquez - Régis Debray - Susan Sontag - Jan Romein - Joris Ivens - Harry Mulisch - Anja Meulenbelt.

Wat verbindt dit gezelschap van schrijvende intellectuelen en intellectuele schrijvers? Zij waren allen ooit fellow-travellers; zij bejubelden de linkse dictaturen van de twintigste eeuw omdat ze dachten dat daar, ver van de corruptie van het kapitalisme, de socialistische heilstaat gestalte kreeg.
Nadat Stalins Sovjet-Unie zich als Rijk van de Toekomst gediskwalificeerd had, waren het Castro's Cuba en Mao's China die in de jaren zestig en zeventig een nieuwe generatie van fellow-travellers met hoop vervulden. Al wisselde dan de heilstaat van de ene generatie op de andere, de droom van de de politieke toeristen was altijd dezelfde: ergens was het paradijs in aanbouw, ergens werd gewerkt aan de harmonieuze samenleving die de mens definitief met zichzelf en zijn medemens zou verzoenen.
Merkwaardig genoeg bleven de fellow-travellers toeristen; na een geheel verzorgde veertiendaagse reis naar het paradijs keerden zij onveranderlijk weer terug naar de decadente genoegens van hun kapitalistische vaderlanden.
VERRE PARADIJZEN geeft een verhelderende analyse van het paradoxale verschijnsel van het politieke toerisme.